கலீஃபதுல்லாஹ் ஹஸ்ரத் முனீர் அஹ்மது அஸீம் (அய்) அவர்களது கனவு!

(நாள்: 16-06-2022 தஹஜ்ஜுத் தொழுகைக்கு

முன்பு)

என்னிடம் ஒரு பெரிய வெள்ளை லாரி இருப்பதாக நான் கனவு கண்டேன், அது உலர்ந்த இலைகள் கீழே விழுந்துக் கொண்டிருக்கும் ஒரு மரத்தின் கீழ் நிறுத்தி வைக்கப்பட்டது. அப்போது லாரியின் கேரியர் பகுதியில் இரண்டு நாய்களைப் பார்த்தேன், அதன் பிறகு உடனே அவற்றுக்குப் பதிலாக இரண்டு இளம் குதிரைகள் இருப்பதைக் கண்டேன். நான் சாலையை பார்த்தபோது வெறிச்சோடி இருப்பதைக் கண்டேன். பிறகு, வாகனங்கள், சொகுசு வாகனங்களும் கூட ஒதுக்கி வைக்கப்படும் ஒரு காலம் வரும் என்றும், அதனால் குதிரைகளும், பிற விலங்குகளும் போக்குவரத்து முறைகளாகவும், அதன் மதிப்பு /முக்கியத்துவம் அதிகரித்து விடும் என்றும் இது குறித்து நான் முன்பே கூறியிருந்தேன் என்று எனக்குள் கூறிக்கொண்டேன்.

Then, I saw myself in a place where a tall [imposing] and great [in personality] woman in white appeared before me. She was the wife of a great prophet of Allah and was born in Hindustan [India]. Her name was Saraswati but in the dream I addressed her as Hajra [both names] and realised that she was the wife of Hazrat Ibrahim (as). She was talking with the Hindus and she called me and instructed me to sit down. My brother Salim was with me and there were some other Mauritians as well who were listening to what she was saying.

பிறகு, ஓர் உயரமான [கம்பீரமான] மற்றும் தனித் தன்மை வாய்ந்த ஒரு வெள்ளை நிறப் பெண் என் முன் தோன்றியிருந்த ஓர் இடத்தில் (இருப்பதாக) நான் என்னைக் கண்டேன். அவர் அல்லாஹ்வின் மாபெரும் தீர்க்கதரிசியின் மனைவியாவார் இந்துஸ்தானில் [இந்தியாவில்] பிறந்தவர். அவர்களது பெயர் சரஸ்வதி. ஆனால் கனவில் நான் அவர்களை ஹாஜரா என்று அழைத்தேன்[இரண்டு பெயர்கள்]. மேலும் அவர்கள் ஹஜ்ரத் இப்ராஹிம்(அலை) அவர்களின் மனைவி என்பதாக உணர்ந்தேன். அவர்கள் இந்துக்களுடன் பேசிக்கொண்டிருந்தார், அன்னார் (சரஸ்வதி/ஹாஜரா) என்னை அழைத்து உட்காருமாறு அறிவுறுத்தினார்கள். அவர்கள் கூறுவதைக் கேட்டுக் கொண்டிருந்த என்னுடன் எனது சகோதரர் ஸலீம் மற்றும் சிலரும், வேறு சில மொரிஷியர்களும் கூட இருந்தனர்.

Then she brought three exquisitely beautiful men’s Islamic coats – very beautiful, way beyond description – it gave me an idea about the rich special clothes which Allah will provide to His servants in the hereafter.

பின்னர் அன்னார்(சரஸ்வதி/ஹாஜரா) ஆண்களின் மூன்று அழகான இஸ்லாமிய (கோட்) மேல் சட்டைகளைக் கொண்டு வந்தார்கள் - (அது) விவரிப்பதற்கு அப்பாற்பட்ட வகையில் மிகவும் அழகானதாகவும் - மறுமையில் அல்லாஹ் தனது அடியார்களுக்கு வழங்கவிருக்கும் உயர் தரமான விசேஷ ஆடைகளைப் பற்றிய ஒரு சிந்தனையை எனக்கு அளித்தது.

Then she said that Allah had already shown her since very long [in her times] that someone will come in the Last Days who will be born in 1961, on 7 J 1961.

அப்போது அன்னார், மிக நீண்ட காலமாக [அன்னாரது (வாழ்வின்) காலங்களிலேயே] 1961 ஆம் ஆண்டு, 7 J 1961 இல் பிறக்கப்போகும் ஒருவர் இறுதி நாட்களில் வருவார் என்று அல்லாஹ் அன்னாருக்கு ஏற்கனவே காட்டி இருந்தான் என்றும் கூறினார்கள்.

I do not recall her saying January but only the letter “J”.

அன்னார் ஜனவரி என்று சொன்னது எனக்கு நினைவில் இல்லை, ஆனால் “ஜே” என்ற எழுத்து மட்டுமே (நினைவில் உள்ளது).

She put forward all the dates on which she received these divine messages and dreams and those dates were illuminated by lights, bulb lights as well as candle lights.

அதுகுறித்த இறைச் செய்திகளையும், கனவுகளையும், அன்னார் பெற்ற அதன் அனைத்து தேதிகளையும் அன்னார் முன்வைத்தார்கள், அந்த தேதிகளானது விளக்குகள், பல்ப் விளக்குகள் மற்றும் மெழுகுவர்த்தி விளக்குகளால் ஒளிர்ந்தன.

So beautiful! One of these dates was the 16th of the 8th month [16/8]. And then she said that this person is not human but a FARISHTA (angel). She used the word “Farishta”.

மிகவும் அழகு வாய்ந்ததாக இருந்தது! இந்த தேதிகளில் ஒன்று 8 வது மாதத்தின் 16 வது [(நாள்)16/8]ஆகும். பின்னர் அன்னார் (அதாவது ஹாஜாரா/ சரஸ்வதி) "இந்த நபர் மனிதரே அல்ல! மாறாக ஒரு ஃபரிஷ்தா (வானவர்) ஆவார்" என்று கூறினார்கள். அன்னார் "ஃபரிஷ்தா" (வானவர்) என்ற வார்த்தையைப் பயன்படுத்தினார்.

She took the coats after pressing them well [a man by the name of Mubarak came and wanted to have the honour of ironing the coats,and then that man transformed into my brother Salim, and after ironing the first coat, she said that this was the first coat of honour which Allah has bestowed upon that FARISHTA - and came before the very large assembly of people – the people of Hindustan [the number of people were like the number during great political meetings in the times of the Mahatma Gandhi and Jawaharlal Nehru].

அன்னார் கோட்டுகளை நன்றாக இஸ்திரி (ஐயர்ன்) செய்தார்கள். [முபாரக் என்ற பெயரைக் கொண்ட ஒருவர் வந்து கோட்டுகளை இஸ்திரி செய்யும் பெருமையைப் பெற விரும்பினார்]. பிறகு அந்த மனிதர் எனது சகோதரராகிய ஸலீம் (ஸாஹிப்) ஆக மாறினார். மேலும் முதல் கோட்டை (மேலங்கியை) இஸ்திரி செய்த பிறகு, அன்னார் (சரஸ்வதி/ஹாஜரா) அவர்கள் கூறினார்கள் அந்த ஃபரிஷ்தாவுக்கு (வானவருக்கு) அல்லாஹ் அருள்புரிந்த முதல் மரியாதை இதுவே! மேலும்,மிகப் பெரிய மக்கள் கூட்டத்தின் முன் வந்து - [மக்கள் எண்ணிக்கையானது இந்துஸ்தானில் மகாத்மா காந்தி மற்றும் ஜவஹர்லால் நேருவின் சமயங்களில் பெரிய அரசியல் கூட்டங்களைப் போன்று இருந்தது].

And the people wondered who the FARISHTA was.

மேலும் மக்கள் ஃபரிஷ்தா (அந்த வானவர்) யார் (என்று) ஆச்சரியப்பட்டனர்!

Then she turned towards me, and I was made to sit on a special throne and she addressed me with love and put her hand on my head and caressed my face lovingly and said that I was the FARISHTA. The people said, “Oh, he is the Farishta?” And she said that Allah chooses from among His FARISHTA His own messengers to send to the world, and this resonated into my consciousness as well.

பின்னர் அன்னார் (சரஸ்வதி/ ஹாஜரா) என்னை நோக்கித் திரும்பினார்கள், நான் சிறப்பிற்குரிய சிம்மாசனம் ஒன்றில் அமர வைக்கப்பட்டிருந்தேன். அன்னார் அன்புடன் என்னை நோக்கி உரையாற்றிவாறு எனதுத் தலையில் கையை வைத்து, எனது முகத்தை அன்புடன் தடவியவாறு நான் தான் ஃபரிஷ்தா (வானவர்) என்று கூறினார்கள். மக்கள் அவர் தான் (அந்த) ஃபரிஷ்தாவா? (வானவரா?) என்று கூறிக் கொண்டார்கள். மேலும், அல்லாஹ் தனது வானவர்களுக்கு மத்தியில் இருந்து தனது சொந்தத் தூதர்களை, இந்த உலகிற்கு அனுப்புவதற்காகத் தேர்ந்தெடுக்கிறான், மேலும் இதுவே எனது உணர்விலும் கூட எதிரொலித்தது.

Then she addressed the assembly and warned them about what they were doing in this era when Allah has sent a great FARISHTA among them.

பின்னர் அன்னார் மக்கள் கூட்டத்தில் உரையாற்றினார்கள், "அல்லாஹ் ஒரு பெரிய ஃபரிஷ்தாவை (வானவரை) அவர்களிடையே அனுப்பியுள்ள இந்த சகாப்தத்தில் அவர்கள் என்ன செய்து கொண்டிருக்கிறார்கள்?" என்று எச்சரித்தார்கள்.

Then she said that it gives her great pleasure to give these coats [one after the other – the coats of honour] to this humble self [Munir Ahmad Azim]. These coats were like three distinctions and uniforms, the third of which was the greater distinction.

பிறகு, இந்த (கோட்)அங்கிகளை [கௌரவ கோட்டுகளை ஒன்றன் பின் ஒன்றாக] இந்த எளிய அடியேனுக்கு [முனீர் அஹ்மத் அஸீமிற்கு வழங்குவது] எனக்கு மிகுந்த மகிழ்ச்சி அளிக்கிறது என்று அன்னார் கூறினார்கள். இந்த கோட்டுகள் மூன்று உயர்ந்த பதவிகள் மற்றும் சீருடைகள் போன்றவை, அவற்றில் மூன்றாவது பெரியது உயர் பதவியைக் கொண்டது.

Upon receiving the first coat, I was very humbled and anxious as it was indeed a great humbling moment. But the great lady told me not to fear anything, not to be anxious and not to tremble as Allah has honoured me by this coat..

முதல் கோட் கிடைத்ததும், நான் மிகவும் பணிவாகவும் கவலையாகவும் இருந்தேன், ஏனென்றால் உண்மையில் அது மிகவும் பணிவுமிக்க ஒரு தருணமாகும். ஆனால் அந்த உயரியப் பெண்மணி என்னிடம் எதற்கும் பயப்பட வேண்டாம், கவலைப்பட வேண்டாம், பதற்றங்கொள்ள வேண்டாம், ஏனென்றால் அல்லாஹ் (தான்)இந்த அங்கியால் (கோட்டால்) என்னைக் கௌரவித்துள்ளான் என்று கூறினார்கள்.

After receiving all three coats, I felt myself at a great height and the large assembly was excited and the people wanted to come forward to meet this humble self.

மூன்று கோட்டுகளையும் பெற்ற பிறகு, நான் என்னை மிகவும் உயர்வான இடத்தில் (இருப்பதையும்), பெரிய மக்கள் கூட்டம் உற்சாகத்துடன் இருந்ததையும், இந்த எளிய அடியேனை சந்திக்க மக்கள் முன்வர விரும்பியதையும் உணர்ந்தேன்.

The great lady then announced that she had the great pleasure to reveal that I was her grand-child [i.e. she was my ancestor] and caressed my face lovingly again. She then addressed me and said that I must record and write down this dream and date it for in the future the people will come to know its true worth [i.e. the dream’s] and after saying this, she disappeared.

அந்த உயரிய பெண்மணி பின்னர் (இவ்வாறு) அறிவித்தார்கள், அதாவது (முனீர் அஹ்மது அஸீம் ஆகிய) நான் அவர்களுடைய பேரக்குழந்தை [அதாவது, அன்னார் எனது மூதாதையர்] என்று வெளிப்படுத்துவதில் மிகுந்த மகிழ்ச்சி அடைகிறேன் (என்று கூறியவாறு)எனது முகத்தை மீண்டும் நேசத்துடன் வருடினார்கள். பின்னர் அவள் என்னிடம் உரையாற்றி, நான் இந்தக் கனவைப் பதிவு செய்து, தேதியிட்டு எழுதிக் கொள்ள வேண்டும் என்றும் எதிர்காலத்தில் அதன் [அதாவது அந்த கனவின்] உண்மையான மதிப்பை மக்கள் அறிந்து கொள்வார்கள் என்று அதனைக் கூறிய பிறகு, அன்னார் மறைந்து போனார்கள்.